PROSNOOKER

Vooreerst dienen we te zeggen dat eenzelfde aanpak moeilijk kan gelden voor iedereen. Dat komt omdat we allemaal verschillende kwaliteiten bezitten die bepalend zijn; met name: 

- niveau,

- begrijpend vermogen,

- leervermogen,

- doelstellingen/ambities,

- trainingsmogelijkheden,

- persoonlijkheid etc.

We maken het allemaal wel eens mee dat we met vragen zitten over onszelf, over het teleurstellend resultaat, onze manier van uitvoeren, onze manier van denken. Maar hoe pak je zoiets aan?

Gemakkelijk zou zijn om te denken dat het tijdelijk is en hopen dat het vanzelf wel terug beter zal gaan. Hopen dat het overgaat is geen plan. Integendeel. Je houdt jezelf hiermee in de waan. Als de problemen van terugkerende aard zijn, is het tijd om het eens anders te bekijken.

Werken aan de juiste gedachte, de juiste ingesteldheid kan eenvoudig zijn op papier, maar is het in de praktijk meestal niet.  Het mentale speelveld om problemen aan te pakken is zo groot dat we ons hier beperken tot 3 hele belangrijke stappen in het grote proces van aanpak.

2) Opstellen van werkplan en actie ondernemen

Van zodra de belangrijkste pluspunten en mentale struikelblokken duidelijk in beeld zijn gebracht, is het tijd om in actie te schieten en de oorzaken aan te pakken. Belangrijk hierbij is om dit stap voor stap te doen. Begin met het meest eenvoudige, want werken aan het mentale aspect is geen sinecure. Het is een weg die je inslaat waarbij je goed naar jezelf kijkt en ontleedt. Heel vaak betekent dit dat je jezelf als speler geleidelijk anders gaat opstellen en anders gaat denken.

Als het probleem zich bijvoorbeeld kadert in het nemen van foute beslissingen op de tafel, dien je inzicht te krijgen in het denkproces. Een werkplan om uiteindelijk een beter tactisch inzicht te verkrijgen kan bijvoorbeeld via trainen op speelsituaties of het bestuderen van beeldmateriaal. Je moet al van goede huize zijn om hierin zelf te werk te gaan. Daarom ook dat we voorstander zijn om in dit proces andere spelers of een begeleider/coach te betrekken.

Als 'negatieve gedachten' dienen getackeld te worden is het een noodzaak om te weten wat deze gedachten triggert. De opdracht hier ligt voor de hand. Een proces  op gang zetten waar de speler zijn denkwijze en ervaring verschuift van negatief naar positief. Heel vaak is het zo dat werken aan een mentale weerbaarheid veel inzet en karakter vraagt omdat je eigenlijk werkt aan een ingesteldheid, een inzicht, een gevoel of een deel van jouw persoonlijkheid.

In sommige gevallen moeten we ook de realiteit onder ogen zien. Als het probleem te omvangrijk wordt, kan je niet zomaar even een video bekijken en klaar is kees. Soms is de problematiek van die aard dat dit het petje van de begeleider/coach te boven gaat en is medische hulp aan te raden.

Ongeacht de aard van het probleem/de  problemen zijn de instelling en attitude van de speler uitermate belangrijk. Er moet duidelijk een wil aanwezig zijn om de nodige veranderingen teweeg te brengen. Stimulatie en motivatie zijn van groot belang.

3) Meten en bijsturen

De beste proef op de som is de praktijk zelf. Door jezelf bloot te stellen aan de prikkels, kan je het beste merken of je mentaal sterker bent geworden. Wedstrijden zijn een ideaal hulpmiddel om bepaalde zaken te toetsen en opnieuw verder te kijken. Iemand die zich op training mentaal in de hand houdt, is al goed op weg om dat in officieel wedstrijdverband uit te voeren. Iemand die daarentegen op training gemakkelijk ontspoort,  heeft nog een weg af te leggen.

Werken aan jezelf en jouw mentale weerbaarheid is een proces dat nooit volmaakt is. Het is vallen, en opnieuw opstaan. Toen Stephen Hendry in de jaren '90 opkwam werd Steve Davis geconfronteerd met een heel andere manier van snooker. 'Back to the drawing board.' was een hele befaamde uitspraak van hem welke aangaf dat zelfs, na jaren aan de top gestaan te hebben, een nieuwe aanpak en bijsturing noodzakelijk was.